Co to jest legalne opowiadanie historii?

Myśli, że bajki, romans, tajemnica, legenda i tym podobne nie mają miejsca w prawie? Czy słyszałeś kiedyś o krzaczkowatym intruzie? Czy kiedykolwiek odnosiłeś się do kogoś jako kowboja, samotnego wilka, divy lub złej wiedźmy? Czy mówisz w kategoriach dobrych i złych facetów? Czy udoskonaliłeś boisko, ćwicząc kadencję, powtarzając pewne szczegóły, podkreślając pewne osiągnięcia? Następnie, czy to wam się podoba, czy nie, świadomi tego czy nie, uczestniczyliście w odrobinie legalnej opowiadania.

I to byłoby dobre, według profesorów prawa i prawników, którzy są zwolennikami opowiadania historii jako środka do nauki prawa i lepszego adwokata. Opowiadanie historii może wydawać się dziwnym wyborem dla zawodu, który koncentruje się na takich czynnościach jak przygotowanie umowy, propozycja rozporządzenia, napisanie testamentu, zbadanie orzecznictwa, opracowanie przepisu prawnego lub spisanie krótkiego opisu. Wyzwaniem jest zdefiniowanie prawnego opowiadania, a nawet zaakceptowanie użycia opowiadanie historii zamiast bardziej akademicko imponującego czasownika.

Ale instruktorzy używają i nauczają narracji dla pokolenia przyszłych prawników w klasach o wiele bardziej rygorystycznych, oświecających i wpływających na wyniki niż pozytywne badania prawne i kursy pisemne, które niektórzy z nas kiedyś zrobili.

Jak działa legalne opowiadanie historii?

Możemy uważać się za prawników, profesjonalistów, jako osoby posiadające jakąś grę. Zaskoczeniem może być więc świadomość, że to, co robimy od zawsze, to poznawanie legalnych historii, konstruowanie legalnych historii, a następnie mówienie im. Dowiadując się o prawie, kondensujemy precedens do istotnych szczegółów. Na przykład, rozmawiając o chirurgach plastycznych, którzy spartaczyli operację pacjentowi, który po prostu chciał nosa Hedy Lamarr, lub politycznych przesądach polegających na tym, że administracja prezydenta Thomasa Thomasa Thomasa Thomasa nie wywiązała się z obowiązków na pewnych nominacjach sądowych, zatwierdzonych przez jego poprzednika.

Opowiadamy sobie historie o tym, co się stało, aby pomóc nam zrozumieć wynik orzeczeń sądowych. Kiedy odwołujemy się do precedensu, ale odróżniamy elementy sprawy przed nami, przyglądamy się wszystkim szczegółom w jednej starszej historii i porównujemy je z naszą obecną. Używamy opowieści, aby zrozumieć prawo. Używamy opowieści, aby pomóc nam zapamiętać prawo lub fakty w danej sprawie; wykorzystujemy historie do pogłębiania zrozumienia skomplikowanych zagadnień, takich jak naruszenia nauki lub patentu; wykorzystujemy historie, aby uczyć klientów, którzy muszą być wykształceni, oraz przekonywać sędziów i przysięgłych, którzy muszą zostać przekonani.

Kiedy zaczęło się legalne opowiadanie historii?

W erze, w której szkoły prawa kładą nacisk na uczenie się oparte na umiejętnościach i starają się stworzyć absolwentów gotowych na praktykę, spoglądając na elementy opowieści, aby prawo było bardziej zrozumiałe i pomagały uczniom rozwijać lepszą komunikację i umiejętności analityczne, ma to wiele sensu. Pojęcie prawniczej opowieści zyskało pewną popularność w 2007 r., Kiedy w londyńskiej City Law School odbyła się konferencja poświęcona prawnemu narracji.

Tak jak narracja stała się nieco ważna, tak samo jak legalne badania i programy pisarskie zyskują więcej pedagogicznych przysmaków. Wielu z nich nie jest już nauczanych przez pracowników szkół prawniczych, ale prowadzą go profesjonalni instruktorzy, jeśli niekoniecznie profesorowie uniwersyteccy. Nauka "myślenia jak adwokat" zajęła miejsce na tylnym siedzeniu, aby nauczyć się umiejętności, aby rzeczywiście nim być. Wielkie kancelarie prawne i ich klienci zaczęli opierać się temu, co w istocie było bardzo wysoko płatnym stażem dla początkujących ze szkoły prawniczej.

Badania prawne i programy pisarskie zyskały znacznie większą przyczepność. Teraz, tak jak są obecnie, z pracownikami, którzy wiedzą, jak dobrze pisać i pisać, całe to pojęcie legalnego opowiadania jest realnym sposobem na wypracowanie sensownej praktyki prawniczej, ma wiele sensu.

Niektórzy mogą twierdzić, że legalne opowiadanie historii zawsze istniało - w tym ustalaniu istotnych faktów, ustalaniu, na czym polega stosowna zasada, a następnie stosowaniu tej zasady lub rozróżnianiu jej w celu wyciągnięcia wniosku jest naprawdę kwestia opowiedzenia historii szczególna sprawa. Rozpoznanie odpowiednich postaci i istotnych elementów fabuły, a następnie jej zakończenie, naprawdę przechodzą przez łuk opowieści.

W tym samym duchu, prawnik, który po prostu kreuje testament, a jednocześnie może polegać na sporych nakładach, będzie musiał zapytać klienta, jaka jest jej historia, czy ma dzieci, czy spodziewa się wkrótce śmierci, czy jest zapewnienie aktualnego współmałżonka lub innej znaczącej osobistości, niezależnie od tego, czy jest ona właścicielem majątku wspólnie z kimś, czy chce założyć zaufanie, czy też pozwala potomstwu odziedziczyć ryczałt. Przy zbieraniu wszystkich tych informacji prawnik pozna historię klienta, trochę o tym, jak dotarła do miejsca, w którym się znajduje, i trochę o tym, dokąd zmierza.

Co to jest skuteczne opowiadanie prawne?

Prawnicy również wykorzystują historie do nauczania - niekoniecznie historie, które stworzyli, ale historie skonstruowane przez innych, które są podobne do sytuacji, w których obecny jest obecny prawnik. Mogą nie być powieściami, ale mogą być prawdziwymi dramatami lub filmami. Czy kiedykolwiek wspominałeś Erin Brockovich o kliencie lub rozmawiałeś o tym, jak ten mały koleś najeżdża giganta lub nawiązuje do filmu Johna Travolty? Akcja cywilna ? Korzystasz z historii innych, aby pomóc komuś w zrozumieniu obecnej sprawy, obecnego prawa.

Oczywiście prawnicy również wykorzystują historie, aby przekonać klientów, aby się podpisali, przeciwników osiedlenia, sędziów i przysięgłych, aby głosowali na ich korzyść. Jeśli kandydujesz na potencjalnego klienta, możesz myśleć w kategoriach "mowy windy" - co możesz szybko powiedzieć, aby przyciągnąć uwagę, wzbudzić zaufanie do ciebie, zrobić wrażenie, aby skłonić kogoś do zakupu twoich usług.

Czy masz zamiar wspomnieć, że szkoła prawnicza, do której uczęszczałeś, była twoim trzecim wyborem i że trzeba było dwóch prób i podróży do Pensylwanii, by zdać egzamin z baru, a potem musiałaś zrezygnować z baru swojej jurysdykcji? Oczywiście nie! Będziesz tworzył boisko - lub, bardziej trafnie, zestawił historię - po przesianiu pewnych faktów. Nie będziesz wymieniać wydarzeń w swoim życiu rok po roku; będziesz skondensować niektóre wydarzenia i porządkując te fakty, i ewentualnie podkreślając temat - że sprawiedliwość musi być wykonana, że ​​klient musi być w całości, że klient musi być chroniony.

Ta persona, którą obejmujesz, kiedy jesteś, powiedzmy, pracując nad nią może być czymś w rodzaju opowieści: rozczochrany, ale błyskotliwy prawnik, nosić na muszce mistrza prawych przyczyn, mieszania się z … Gwiazdy, bo jest jedną z najlepszych adwokatów rozwodowych, jest gorliwą, ale młodą i atrakcyjną cenowo generalistką. W biznesie będziesz wstawiał tę postać w swoją własną opowieść.

Co stanowi dobrą historię prawną?

Oczywiście historia nie składa się jedynie z charakteru, a nawet z recytacji faktów. Opowiadanie historii wymaga czegoś więcej niż tylko stawiania jednego faktu przed drugim. Musi być trochę fabuła. Czy zaczynasz od "ciemnej i burzliwej nocy"? Czy robisz to, co dziennikarze nazywają historią kleszczową, która jest w gruncie rzeczy chronologią? Jakie fakty włączysz do swojej pracy i jakie detale zwalniasz jako nieistotne i niewystarczająco kolorowe, aby przenieść narrację do przodu?

Czy wykorzystasz trochę zapowiedzi? Czy będziesz starał się, aby twoje postacie były sympatyczne? Co to jest akcja? Czy to jest wypadek samochodowy, czy późne, bolesne wyzdrowienie? Czy twoja historia zaczyna się od szokującej zbrodni, a następnie wycofuje się w czasie i buduje do ostatecznej zdrady?

Kim jest publiczność w związku z opowiadaniem prawnym?

Sposób, w jaki tworzysz swoją historię i elementy, które zawierasz, oraz techniki, które stosujesz, aby zaangażować swoich odbiorców, zależą od tego, kim są ci odbiorcy. Jeśli chcesz przekonać tylko sędziego, aby rządził na twoją korzyść, możesz opowiedzieć tę historię w inny sposób, niż gdybyś chciał zdobyć ławę przysięgłych. To, jak będzie prezentowana twoja historia, będzie miało również znaczenie: czy zostanie zakopane w skardze, czy w apelacji po wielu sprawach proceduralnych? Jak sprawisz, że Twoja historia się wyróżnia, przyciągniesz uwagę czytelnika, zaangażujesz tego czytelnika, zainteresuje czytelnika i zaczniesz poprowadzić tego czytelnika w kierunku empatii dla twojego klienta?

Opowiesz tę historię w kontekście negocjacji, gdzie inni mogą dzielić różne wariacje tej historii?

Słuchać opowieści

Prawnicy są również proszeni o słuchanie opowiadań i, w rzeczy samej, mogą się trochę nauczyć, jeśli zapytają więcej osób o ich historie. Współpracownicy, zwłaszcza młodsi, mogą być wspierani ogromnie, jeśli prawnik poświęci czas, aby zapytać, powiedzmy, historię swojego współpracownika o życie w swojej kancelarii. Na przykład, bok, który właśnie przeniósł się z pozycji rządowej, może cieszyć się nowym środowiskiem pracy, ale lamentować z powodu utraty zadowolenia z pracy dla osób noszących "białe czapki". Wytrawny partner słuchający tego może, zamiast tylko zakładać, że każdy, kto pracuje w prywatnej praktyce, musi być usatysfakcjonowany, ponieważ istnieje duża szansa, że ​​zarabiają więcej niż kiedyś, rozmawiają z tym bocznym współpracownikiem o tym, że żaden podmiot nie jest dobrym człowiekiem przez cały czas; różne organizacje mają różne mocne i słabe strony, ale wszystkie nadal zasługują na ochronę.

Zapytaj o historię

Partner wzbudził, że współpracownik nie ukończył krótkiej pracy, zamiast zatryumfować o pracy, która nie została wykonana przez wewnętrzny termin, zamiast przestać pytać: "Co poszło nie tak? W jaki sposób doszliśmy do tego punktu? "- i tym samym dowiemy się, że kilku partnerów rzuca pracę w ten sposób, lub że wiedza specjalisty w danej dziedzinie prawa nie jest dobrze rozwinięta do tego stopnia, że ​​badania prawne trwały znacznie dłużej. niż się spodziewałeś. Lub, później, partner może starać się dowiedzieć o doświadczeniu współpracownika w realizacji zadań, o tym, jakie były wysokie punkty aktywności i jakie były niskie punkty.

Podobnie prawnik może udzielić klientowi doświadczenia z firmą po zakończeniu sprawy.

Istnieje wiele historii; po prostu trzeba je odkryć. Oczywiście, opowiadając jakąś historię, prawnik musi przestrzegać zasad profesjonalnego postępowania.