Gold Standard: Definicja, Plusy, minusy, czy możemy wrócić?

Złotym standardem jest, gdy państwo wiąże wartość swoich pieniędzy z ilością złota, które posiada. Każdy, kto trzyma papierowe pieniądze tego kraju, może przedstawić go rządowi i otrzymać uzgodnioną ilość złota ze złotej rezerwy kraju. Taką ilość złota nazywa się "wartością nominalną". Stany Zjednoczone zakończyły złoty standard w 1971 roku.

Zalety

Zaletą standardu złota jest to, że środek trwały wspiera wartość pieniężną. Zapewnia samoregulujący i stabilizujący wpływ na gospodarkę. Rząd może wydrukować tylko tyle pieniędzy, ile jego kraj ma w złocie. To zniechęca do inflacji, która jest zbyt dużą ilością pieniędzy ścigających zbyt mało towarów. Zniechęca to również do deficytu budżetowego i długu publicznego, który nie może przekroczyć podaży złota.

Złoty standard nagradza bardziej produktywne narody. Na przykład otrzymują złoto podczas eksportu. Mając więcej złota w swoich rezerwach, mogą wydrukować więcej pieniędzy. To zwiększa inwestycje w dochodowe firmy eksportowe.

Złoty standard przyspieszył eksplorację. Właśnie dlatego Hiszpania i inne kraje europejskie odkryły Nowy Świat w XVI wieku. Potrzebowali więcej złota, aby zwiększyć swój dobrobyt. To również spowodowało gorączkę złota w Kalifornii i na Alasce w 1800 roku.

Niedogodności

Jednym z problemów ze standardem złota jest to, że wielkość i zdrowie gospodarki danego kraju zależą od jego dostaw złota. Gospodarka nie jest uzależniona od zaradności ludzi i firm. Kraje bez złota są w niekorzystnej sytuacji konkurencyjnej.

Stany Zjednoczone nigdy nie miały tego problemu. To drugi co do wielkości kraj wydobycia złota po RPA. Większość wydobycia złota w Stanach Zjednoczonych występuje na ziemiach federalnych w dwunastu zachodnich stanach. Według National Mining Association, Nevada jest głównym źródłem. Australia, Kanada i wiele krajów rozwijających się również są głównymi producentami złota.

Złoty standard sprawia, że ​​kraje mają obsesję na punkcie posiadania złota. Ignorują ważniejsze zadanie poprawy klimatu biznesowego. W czasie Wielkiego Kryzysu Rezerwa Federalna podniosła stopy procentowe. Chciała, aby dolary były cenniejsze i żeby ludzie nie żądali złota. Ale powinno to obniżyć stopy stymulujące gospodarkę.

Działania rządu mające na celu ochronę rezerw złota spowodowały znaczne wahania koniunktury. W rzeczywistości w latach 1890-1905 gospodarka amerykańska poniosła pięć poważnych recesji z tego powodu. Edward M. Gramlich wspomniał o tych faktach w swoich uwagach na 24. Dorocznej Konferencji Wschodniego Stowarzyszenia Ekonomicznego 27 lutego 1998 r. Gramlich jest byłym członkiem Rady Gubernatorów Rezerwy Federalnej.

Czy Ameryka może powrócić do złotego standardu?

W jaki sposób powrót do standardu złota wpłynie na gospodarkę USA? Po pierwsze ograniczyłoby to zdolność rządu do zarządzania gospodarką. Fed nie byłby w stanie zmniejszyć podaży pieniądza, podnosząc stopy procentowe w czasach inflacji. Nie może też zwiększyć podaży pieniądza poprzez obniżanie stóp w czasach recesji. W rzeczywistości dlatego wielu popiera powrót do standardu złota. Wymusiłoby to dyscyplinę fiskalną, zrównoważenie budżetu i ograniczenie interwencji rządu. Analiza polityki Cato Institute, "Złoty standard: analiza niektórych ostatnich propozycji", przedstawia ocenę metod powrotu do standardu złota.

Stała podaż pieniądza, uzależniona od rezerw złota, ograniczyłaby wzrost gospodarczy. Wiele firm nie byłoby finansowanych z powodu braku kapitału. Co więcej, Stany Zjednoczone nie mogły jednostronnie przekształcić się w standard złota, gdyby reszta świata tego nie zrobiła. Gdyby tak było, wszyscy na świecie mogli domagać się, by Stany Zjednoczone wymieniły złoto na złoto. Amerykańskie rezerwy zostaną szybko wyczerpane. Obrona dostaw złota przez Stany Zjednoczone przyczyniła się do wielkiego kryzysu. Wielki Kryzys zakończył się, gdy Franklin D. Roosevelt wprowadził Nowy Ład.

Stany Zjednoczone nie mają już wystarczającej ilości złota przy obecnych stawkach, aby spłacić dług wobec zagranicznych inwestorów. Nawet gdy złoto osiągnęło najwyższą cenę w wysokości 1 895 USD za uncję we wrześniu 2011 r., Nie było wystarczającej ilości złota, aby Stany Zjednoczone spłaciły swój dług. W tym czasie Chiny, Japonia i inne kraje posiadały 4,7 biliona dolarów długu Skarbu USA. To było 10 razy więcej niż 445 miliardów dolarów rezerw złota w Fort Knox.

Dziś gospodarka USA jest ważnym partnerem w zintegrowanej globalnej gospodarce. Banki centralne współpracują ze sobą na całym świecie, aby zarządzać polityką pieniężną. Jest za późno, aby Stany Zjednoczone przyjęły izolacjonistyczne stanowisko gospodarcze.