Spisu treści:
- Trochę historii
- Efekt Trumpa
- Komponent inflacyjny
- Rozbieżność w polityce pieniężnej
- Komponent handlowy
- Co obejrzeć Going Forward
Wideo: Wizyta Trumpa w Polsce będzie bez znaczenia dla kursu złotego 2024
Kiedy dolar się załamuje, ludzie o skłonnościach finansowych martwią się i nie bez powodu. Jako waluta rezerwowa globalnej gospodarki, dolar amerykański odgrywa rolę w aktywach cenowych na całym świecie, podobnie jak towary, i pożyczany jest na całym świecie jako płynne, wiarygodne źródło finansowania, które jest dostępne w handlu transgranicznym.
Kiedy pożyczone dolary stają się bardziej wartościowe i muszą być spłacane w relatywnie mniej wartościowych walutach, pożyczona kwota staje się większa, ponieważ trudniej jest spłacić.
Trochę historii
W ciągu ostatnich 10 lat okresy agresywnej siły dolara zdarzały się w 2008 roku, kiedy rozpoczął się kryzys kredytowy, ponieważ globalny niedobór dolarów i agresywne przejście do amerykańskich obligacji skarbowych uważano często za najbezpieczniejszą inwestycję na świecie.
Znacząca siła dolara pojawiła się również w 2014 r., Kiedy Rezerwa Federalna zaczęła omawiać zacieśnienie polityki pieniężnej, ponieważ inne banki, takie jak Europejski Bank Centralny, Bank Japonii i ostatnio Bank Anglii, rozluźniały politykę, aby pobudzać wzrost i wspierać sektor eksportowy.
Agresywnej sile dolara w drugiej połowie 2014 r. Towarzyszył bliski krach na rynkach towarowych, w szczególności na rynku ropy. Z powodu spowolnienia na rynku towarowym wiele walut surowcowych, takich jak dolar australijski, dolar nowozelandzki i dolar kanadyjski spadły agresywnie w stosunku do dolara amerykańskiego.
Od 9 listopada 2016 r. Indeks dolara amerykańskiego (DXY) przesunął się w górę do poziomu niewidocznego od 2003 r., A biorąc pod uwagę 21 miesięcy konsolidacji od marca 2015 r. Do listopada 2016 r., Niektórzy obawiają się, że bolesna siła dolara obserwowana w latach 2008 i 2014 może jeszcze raz.
Efekt Trumpa
Rynki poruszają się najbardziej agresywnie, gdy zaskakuje ich złość, często nazywana egzogenicznym szokiem. O ile zwycięstwo Trumpa jako prezydenta USA nie pasuje do tradycyjnej definicji egzogenicznego szoku, zwanego także czasem czarnym łabędzią, to pokazuje rosnący trend pozornie mało prawdopodobnych wydarzeń.
Przed wyborami w Stanach Zjednoczonych większość ekonomistów i uczestników rynku uważała, że Brexit jest prawie niemożliwy, ale ostatecznie wygrał obóz "głosuj za". Pomimo głosowania za referendum w sprawie UE, które odbyło się 24 czerwca 2016 r., Rynek wciąż doświadcza zmienności szokowej po Brexitach. Ta zmienność doprowadziła do gwałtownego przesunięcia wartości GBP na rynku kasowym miesięcy po głosowaniu, ponieważ wielu przedsiębiorców nadal nie jest pewnych, w jaki sposób brytyjska gospodarka będzie się rozwijać poza tradycyjnym stosunkiem unijnej umowy o handlu na wspólnym rynku.
Tydzień po wyborach prezydenckich w USA rynki finansowe wydawały się być zdezorientowane. Wielu rozumie, że kandydat każdego wyboru ma bardziej radykalne poglądy niż prezydent lub wybrany urzędnik. Jednak od kiedy Trump postawił się na outsidera, który chce grać według własnych reguł, wielu oczekiwało, że jego programy spowolnią trend globalizacji, aby przynieść korzyści dolarowi kosztem innych gospodarek.
Dominującymi siłami określającymi wartości walut są handel i przepływ kapitału. Handel pochodzi z przepływu zleceń eksportu i importu do kraju. Kapitał pochodzi z przepływu zamówień inwestycji do iz danego kraju.
Niektórzy uważają, że wymiana handlowa w danym kraju daje przewagę w tworzeniu pożądanej pozycji walutowej bardziej niż w innych krajach. Znaczna część deprecjacji waluty z powodu luźniejszych programów polityki pieniężnej została przypisana zapewniając przewagę konkurencyjną dla globalnego zakupu eksportu. Jednak wiele gospodarek tych krajów znalazło się w niekorzystnym tempie z powodu silniejszej waluty z powodu zaskakująco dużej nadwyżki na rachunku obrotów bieżących.
Przepływy kapitału pochodzą z inwestycji za granicą, gdzie gospodarki stabilizują się, a stopa zwrotu przekracza wymaganą premię za ryzyko związaną z inwestowaniem w innym kraju. W większości krajów wielkiego kryzysu finansowego, kiedy banki centralne zdecydowały się obniżyć stopy referencyjne poniżej zera, w większości przypadków w okolicach zera, gospodarki o relatywnie wyższych stopach oprocentowania zwykle przyciągały kapitał z całego świata w tym, co było znane. jako "polowanie na plon".
Komponent inflacyjny
Względne oczekiwania inflacyjne są kluczowym elementem wyceny walutowej. Jednym z najprostszych sposobów na uchwycenie oczekiwań inflacyjnych jest rynek długu państwowego, w szczególności poprzez poszukiwanie wyższych zysków. Większe zyski mają tendencję do komunikowania się i niechęci do rozliczania się ze stałych płatności kuponowych, gdy tylko jest to możliwe, że inflacja zbliża się do siły nabywczej inwestora, lub lepsze zyski można uzyskać na innych rynkach, takich jak akcje lub towary.
W środę po wyborach prezydenckich 10-letnia nota Skarbu USA wzrosła o rekordową kwotę w ciągu dnia. Ostry ruch wyższe rentowności, któremu towarzyszy spadek ceny aktywów, oznacza sprzedaż papierów dłużnych ze stałymi płatnościami kuponowymi.
Podstawowym poglądem lub logiką jest to, że kongres większościowy w Stanach Zjednoczonych pod rządami republikańskiego prezydenta, który zbudował karierę w zakresie wykorzystywania bilansów do budowy infrastruktury, prawdopodobnie wspierałby bodziec fiskalny, który mógłby doprowadzić do inflacji. Inne główne banki centralne nadal zmagają się z dezinflacją lub deflacją i analizują nowe formy łagodzenia polityki pieniężnej.
Oczekująca inflacja w Stanach Zjednoczonych na skutek potencjalnego bodźca fiskalnego mogłaby doprowadzić do rozbieżności w polityce pieniężnej, podobnie jak w 2014 roku.Agresywne rozbieżności w polityce pieniężnej zyskały miano "taperów" i przypisano im częściowo opóźnianie zacieśnienia polityki pieniężnej z Rezerwy Federalnej, aby zapobiec zbyt wielkim niezgodom w globalnej gospodarce. Jednak zaledwie kilka lat później możemy znaleźć Fed w tej samej zagadce, ale z mniejszą liczbą alternatyw.
Rozbieżność w polityce pieniężnej
Najłatwiejszym miejscem, w którym można rozróżnić skrajne rozbieżności w polityce pieniężnej, jest Bank Japonii i Rezerwa Federalna, gdyby Rezerwa Federalna zaczęła podwyżki stóp kilka razy w roku. We wrześniu Bank Japonii wprowadził kontrolę krzywej dochodowości. Ich założeniem było ustalenie 10-letniej rentowności na poziomie 0 procent, co pomogłoby w pożyczkach na sfinansowanie projektów infrastrukturalnych zainicjowanych przez rząd, z docelową stopą zwrotu. Ten rodzaj sztywnej krzywej dochodowości w drodze skupu zadłużenia rządowego wywołanego przez rząd mógłby być uznany za formę pieniędzy helikopterowych lub zapewniający inwestycję rządową w niemal pozbawioną ryzyka inwestycję.
W ciągu kilku tygodni po wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych widzieliśmy, że spread między 10-letnim amerykańskim papierem skarbowym a dziesięcioletnią obligacją rządu japońskiego wzrósł o prawie 230 punktów bazowych z ~ 150 punktów bazowych. Ekstremalne rozszerzenie porównywalnych rządowych papierów dłużnych wskazuje na rozbieżność polityki pieniężnej i odegrało kluczową rolę i może nadal odgrywać rolę w gwałtownym wzroście USD / JPY z poziomu 99/101, który widzieliśmy tego lata.
Oprócz słabego japońskiego jena cena euro w stosunku do dolara amerykańskiego spadła także do najniższych w 2016 r. Po wyborach prezydenckich w USA. Wielu przygląda się politycznym konfliktom, jak również potencjalnemu złagodzeniu Europejskiego Banku Centralnego, ponieważ Fed może zostać poparty agresywnym zaostrzeniem, aby okiełznać inflację jako powód do kupowania dolarów amerykańskich wobec innych głównych walut.
Komponent handlowy
Komponent handlowy, który doprowadził do siły Dolara, jest po części spekulacją i częściowo odjęciem logiki, że kraje, które najbardziej skorzystały na wolnym handlu, prawdopodobnie ucierpią na ich koszt z korzyścią dla dolara amerykańskiego w nadchodzących latach. Logika tego argumentu wynika z prawdopodobnej zmiany umów handlowych w ramach toczącej się prezydenckiej administracji USA.
W poniedziałek 21 listopada 2016 r. Prezydent-elekt Donald Trump zauważył, że będzie dążył do wycofania Stanów Zjednoczonych z Partnerstwa Trans-Pacyficznego lub TPP. Mówiąc konkretnie, Trump oświadczył: "Zamierzam wydać powiadomienie o zamiarze wycofania się z Partnerstwa Trans-Pacyficznego, potencjalnej katastrofy dla naszego kraju. "Zamiast tego wynegocjujemy uczciwe, dwustronne umowy handlowe, które przyniosą miejsca pracy i przemysł z powrotem na amerykańskie wybrzeża".
TPP ma Japonię i Stany Zjednoczone wraz z innymi azjatyckimi gospodarkami, które mogą dołączyć do Chin i pokazuje, że prezydent-elekt Trump nie chce uczestniczyć w umowach handlowych, w których Stany Zjednoczone nie mają dodatniej wartości bieżącej netto. Krótko po tym, jak Trump wyraził zamiar odebrania USA z TPP, premier Shinzo Abe z Japonii zauważył, że rozpadniecie się bez zaangażowania Stanów Zjednoczonych stwierdzając: "TPP nie miałoby sensu bez Stanów Zjednoczonych".
Podczas gdy TPP jest jednym z przykładów, pomocne jest pokazanie, w jaki sposób Stany Zjednoczone mogą zacząć wycofywać się z zamierzonych transakcji handlowych, które mogłyby postawić na głowie makroekonomiczną ideę globalnego wolnego handlu.
Ponadto, gdy mniejsze gospodarki lub kraje z nadwyżkami handlowymi, takimi jak kraje zależne od eksportu lub kraje zależne od surowców, zaczynają odczuwać potencjalny gniew handlowy nowej administracji, można nadal rozwijać oczekiwany przepływ handlowy. Taka odwrotna tendencja mogłaby nadal oznaczać umocnienie się USD i osłabienie innych walut, które są uzależnione od handlu zewnętrznego i finansowania.
Co obejrzeć Going Forward
Aby uzyskać skrót na temat tego, co należy obserwować, miej oko na indeks dolara, aby sprawdzić, czy 14-letnie maksima będą kontynuowane. Kolejnym kluczowym rynkiem finansowym do obejrzenia byłby dług publiczny, a dokładniej spready między porównywalnym długiem rządowym, takim jak 10-letni spread amerykańskiego do Japonii.
Jeżeli krzywa rentowności i spready będą się nadal pogłębiać, prawdopodobnie wskazywałoby to na dalszą siłę dolara i prawdopodobne osłabienie jena, a także na osłabienie innych ujemnych stóp procentowych. Kolejnym rynkiem długów państwowych jest dwuletnia rentowność USA. Rentowność 2-letnich stanów w USA jest postrzegana jako wskaźnik oczekiwanej polityki Rezerwy Federalnej w nadchodzących latach. W ciągu ostatnich dwóch miesięcy zaobserwowaliśmy 2-letnie zyski w USA z ~ 75 punktów bazowych do blisko 110 punktów bazowych. Biorąc pod uwagę tendencję Rezerwy Federalnej do podwyżki stóp o 25 punktów bazowych, kiedy uznają to za stosowne, taki wzrost dwuletnich stóp procentowych wskazuje, że 1½ podwyżki stóp Rezerwy Federalnej stały się cenami od wyborów do 2018 roku.
Dalszy wzrost rentowności w ciągu dwóch lat wskazywałby na bardziej agresywne działania Rezerwy Federalnej w świetle przewidywanej inflacji, co mogłoby dodatkowo przyspieszyć silny trend w dolarze amerykańskim.
Oprócz długu państwowego inwestorzy mogą śledzić wyniki rynków wschodzących w stosunku do dolara amerykańskiego. Pod koniec 2016 r. Popularnymi rynkami wschodzącymi, które mogłyby dać wyraz dalszej sile USD na szerszą skalę, byłby Rand południowoafrykański, peso meksykańskie i chiński juan.
Juan: Przelicz walutę na globalną walutę
Czy juan zastąpi dolara amerykańskiego jako walutę globalną? MFW wyznaczył go jako walutę rezerwową. To pierwszy krok.
Juan: Przelicz walutę na globalną walutę
Czy juan zastąpi dolara amerykańskiego jako walutę globalną? MFW wyznaczył go jako walutę rezerwową. To pierwszy krok.
Jak Trump wpływa na dolara amerykańskiego i walutę
Indeks Dolara przerwał wzrost po tym, jak Donald Trump wygrał prezydenturę USA. Wielu uważa, że trend wzrostowy dopiero się zaczyna. Dlatego.