Spisu treści:
Wideo: Leszek Żebrowski - Przeciwko cywilizacji śmierci. Sprawa Alfiego (Alfreda) Evansa 2024
Wspólna mądrość w inwestowaniu mówi nam, że powinniśmy ustalić docelową alokację aktywów w naszych portfelach i okresowo przywracać równowagę, aby zapewnić, że nasz portfel pozostaje zgodny z naszym celem alokacji. Ale czy to zawsze ma sens? Chociaż uzasadnienie przywrócenia równowagi jest prawidłowe, może z czasem obniżyć zyski z portfela.
Rebalancing portfela 101
Zanim powiemy, dlaczego zrównoważenie portfela może być złe, ważne jest, aby zrozumieć tę koncepcję i dlaczego większość menedżerów inwestycyjnych opowiada się za strategią. Rebalancing to proces sprzedaży niektórych aktywów i kupowania innych w celu dostosowania portfela do docelowej alokacji aktywów, takiej jak określony procent akcji i obligacji.
Istnieje alokacja zasobów, aby pomóc w uniknięciu ryzyka i osiągnąć konkretne cele inwestycyjne. Obligacje są uważane za aktywa o niskim ryzyku, ale generalnie płacą stosunkowo niski zwrot w porównaniu do akcji. Zapasy są uważane za wyższe ryzyko i oferują wyższy zwrot. W zależności od wieku i celów, prawdopodobnie chcesz określonego procent swojego portfela w akcje i określony procent obligacji, które pomogą Ci osiągnąć optymalne zyski, przy jednoczesnym ograniczeniu ryzyka. Na przykład młodszy inwestor może mieć docelowy przydział, który wynosi 80 procent akcji i 20 procent obligacji, podczas gdy inwestor osiągający emeryturę może chcieć 60 procent akcji i 40 procent obligacji.
Nie ma prawidłowej lub złej alokacji, tylko to, co ma sens w przypadku konkretnego inwestora.
Ale z czasem alokacja aktywów ma tendencję do oddalania się od celu. Ma to sens, ponieważ różne klasy aktywów zapewniają różne zwroty. Jeśli twoje zapasy oferują 10-procentowy zwrot w ciągu roku, podczas gdy twoje obligacje zwrócą 4%, otrzymasz większy procent akcji i niższy procent obligacji niż zacząłeś.
To wtedy większość ludzi kazałaby przywrócić równowagę. Mówią, że powinieneś sprzedać akcje i kupić obligacje, aby powrócić do docelowej alokacji. Ale na pierwszy rzut oka widać ukrytą wadę: Kiedy to robisz, sprzedajesz aktywa, które dobrze się sprawdzają, by kupić więcej aktywów, które są nieskuteczne!
Jest to sedno sprawy przeciwko rebalansowaniu portfela.
Cienka linia między zarządzaniem ryzykiem a zyskiem
Celem alokacji docelowej jest zarządzanie ryzykiem, ale prowadzi to do posiadania czegoś więcej, co powoduje, że dostajesz mniej pieniędzy. Oto przykład, w którym fikcyjne liczby wyjaśniają, jak to działa:
Załóżmy, że masz portfel o wartości 10 000 USD, czyli 80 procent akcji i 20 procent obligacji. W ciągu roku twoje akcje zwrócą 10 procent, a obligacje 4 procent. Pod koniec roku masz 8 800 USD w akcji i 2080 USD w obligacjach. To całkiem dobry rok, na koniec masz 10,880 $. Ale teraz masz około 81 procent akcji i 19 procent obligacji. Rebalancing mówi, że powinieneś sprzedać część z tych 800 dolarów zysku ze swoich akcji, by kupić więcej obligacji.
Ale jeśli to zrobisz, będziesz miał więcej obligacji, które zapłacą ci 4 procent, a mniej zainwestujesz w te akcje, które zapłacą ci 10 procent. Jeśli to samo stanie się w przyszłym roku, sprzedaż akcji w celu zakupu większej liczby obligacji prowadzi do niższego całkowitego zwrotu. Podczas gdy w tym przykładzie różnica może wynosić mniej niż 100 USD w ciągu roku, Twój horyzont czasowy inwestycji jest znacznie dłuższy niż jeden rok. W większości przypadków są to dziesiątki lat. Gdybyś miał przegrać tylko 25 USD rocznie przez 30 lat przy 6 procentach odsetek, to około 2000 $ strat.
Większe dolary i stopy procentowe sprawiają, że różnica jest jeszcze bardziej szkodliwa dla twojego portfela.
Efekt ten nie ogranicza się do akcji w stosunku do obligacji. W ciągu ostatnich pięciu lat S & P 500 znacznie przewyższył rynki wschodzące, osiągając 89 procent pięcioletniego zwrotu z S & P 500, w porównaniu do 22,4 procent z indeksu popularnych rynków wschodzących. Gdybyś sprzedał S & P, by kupić więcej rynków wschodzących, kosztowałoby cię to dużo w ciągu ostatnich pięciu lat.
Oczywiście alokacja aktywów jest zakorzeniona w idei, że maksymalizacja zysków nie jest jedynym celem strategii inwestycyjnej: Ty też chcesz zarządzać ryzykiem, zwłaszcza jeśli zbliżasz się do przejścia na emeryturę i nie będziesz miał czasu na powrót do zdrowia po znaczna utrata na rynku. W związku z tym ponowne zrównoważenie jest ważniejsze w miarę, jak się starzejesz, a więcej warte jest spadku sprzedaży dobrze funkcjonującego składnika aktywów. Rozważ także inwestowanie motywów.
Przykłady portfela wspólnego portfela dla 3 rodzajów inwestorów
Przeglądanie przykładów portfeli funduszy inwestycyjnych jest dobrym sposobem na nauczenie się, jak budować własne portfolio. Dzielimy trzy różne portfele z alokacjami.
Sprawa przeciwko neutralności sieci
Czy neutralność sieci jest dobra czy zła dla konsumentów, firm i przedsiębiorców internetowych? Sprawa przeciwko neutralności sieci.
Przykłady portfela wspólnego portfela dla 3 rodzajów inwestorów
Przeglądanie przykładów portfeli funduszy inwestycyjnych jest dobrym sposobem na nauczenie się, jak budować własne portfolio. Dzielimy trzy różne portfele z alokacjami.